Verkeersgedoe

Afgelopen week werd ik geconfronteerd met een plaatselijk verkeersinfarct. En dan een verstopping die met een beetje ambtelijk overleg voorkomen had kunnen worden. Maar zoals dat binnen overheden vaker gaat: iedere instantie gaat voor eigen belang en de burger hangt er wat dat betreft maar een beetje bij.

Zoals bekend is de Keppelseweg richting Doesburg en terug officieel afgesloten voor alle verkeer. Tenminste, dat staat op het gele bord. Laat ik het zo zeggen: één van de vele gele borden, want Doetinchem heeft wat weg van een wei vol paardenbloemen. Je kunt bijna geen straat binnenrijden of er schittert wel weer iets geels aan de horizon.

Behalve de Keppelseweg, was het ook nodig om de Energieweg af te sluiten want de beide rotondes bleken plotseling niet meer te voldoen. Ze zijn te krap ontworpen. Gelukkig neemt men nu voldoende tijd om over het nieuwe ontwerp na te denken. Ongeveer drie maanden. Laat ik het zo zeggen: ze nemen dezelfde hoeveelheid tijd die een paar geleden nodig was om de ring A10 bij Amsterdam voor de helft te restaureren. Inclusief de vernieuwing van een aantal viaducten.

Terug naar het infarct. Er stond dus tijdens de ochtendspits een file vanaf de rotonde bij Wehl tot aan de kruising Liemersweg met de Europaweg. Een best eind dus. Terwijl ik in de file nog even nadacht over een aanstaand functioneringsgesprekje met de verantwoordelijke wethouder, bleek al snel wat het infarct veroorzaakte. Het bermgras tussen Wehl en Doetinchem schijnt zo snel te groeien, dat het zelfs tijdens de ochtendspits moet worden gemaaid. En dan aan twee kanten tegelijk.

Toen ik een half uurtje later eindelijk over de kruising met de Energieweg kroop en even een snelle blik op de werkzaamheden aan deze belangrijke verbindingsroute wierp, zag ik dat er volop werd gewerkt. Tenminste, de wegwerker was hardstikke druk.

Nog maar tweeënhalve maand te gaan.

Bart

Powered by WPeMatico